Przejście z Mazeri do Lodowca Uszby i z powrotem jest świetnym pomysłem na całodzienną wycieczkę w Swanetii. Gwarantuje bliski kontakt z przyrodą w dolnej części i wspaniałe panoramy w środkowych i górnych partiach. Sporym atutem przejścia Mazeri – Lodowiec Uszby jest różnorodność środowiska i krajobrazów.

Wędrujesz m.in. przez gęste lasy świerkowe, otwarte przestrzenie porośnięte bylinami, kępy brzóz i wreszcie lodowiec pokryty moreną. Mimo roślinności szlak Mazeri – Lodowiec Uszby obfituje w zapierające dech widoki. Nawet na odcinkach leśnych co rusz trafiasz na polany, z których możesz podziwiać potęgę Wielkiego Kaukazu.

Krzysztof Dąbrowski

Krzysztof Dąbrowski

Jeden z moich ulubionych szlaków na trekking w sezonie chłodnym (listopad – marzec). Idealny na zimowe przejścia dla tych miłośników górskich wędrówek, którzy nie przepadają za skrzypiącym śniegiem pod butami. Jego ogromnym atutem jest egzotyczny krajobraz, zupełnie nie podobny do tego, z czym zazwyczaj kojarzą się góry Gruzji. Stepy zamiast lasów, gliny zamiast porządnych skał i rzeźba nietknięta lodowcami. Prawdziwą osobliwością są kolorowe wzgórza. Inna atrakcja to klasztor założony ponad tysiąc lat temu, który jest jedną z najbardziej popularnych atrakcji turystycznych całej Gruzji. Przejście z Udabno do klasztoru Lawrischewi (Lavriskhevi) Dawitgaredża (Davitgareja) wypełni krótki zimowy dzień. Trasę można skrócić w miarę potrzeb.

Krzysztof Dąbrowski

Krzysztof Dąbrowski

Mój ulubiony szlak w okolicach Tbilisi, bez względu na porę roku. Ma w sobie wszystko co cenię w czasie krótkiego wypadu za miasto. Przede wszystkim dojazd jest rewelacyjny, krajobrazy zachwycają i są różnorodne, przyroda urzeka zmiennością środowisk, i co najważniejsze całość daje wytchnienie od miejskiego zgiełku. Jakby tego było mało szlak ten pozwala dotrzeć do licznych zabytków, z których najstarsze pochodzą z czasów starożytnej Gruzji. Można połączyć przejście nim ze zwiedzaniem Mchcety i Dżwari.

 

Krzysztof Dąbrowski

Krzysztof Dąbrowski

Od 2001 r. chodzę niemal wyłącznie po górach Gruzji. Wprawdzie zdarzało mi się w międzyczasie okresie zajrzeć w Tatry, Góry Stołowe czy chorwacki Welebit, ale to właśnie gruziński Kaukaz stał się moim górskim domem. Coraz częściej dowiaduję się, że nie jetem sam. Co rusz spotykam kolejnych ludzi, którym trekking w Gruzji przesłania inne łańcuchy i pasma górskie.

Krzysztof Dąbrowski

Krzysztof Dąbrowski